آلیاژهای صنعت نفت و پتروشیمی در صنایع نفت و گاز و همین طور پتروشیمی، یکی از چالش های بزرگ همواره مقاومت به خوردگی آلیاژهای صنایع نفت وگاز در برابر محیط های به شدت خورنده طی فرآیندهای استخراج، انتقال و پالایش مشتقات نفتی و گازی می باشد. از طرفی حساسیت های موجود به دلیل قابلیت انفجار و اشتعال فرآورده ها، سبب گردید تا استانداردهای بسیار سخت گیرانه ای برای انتخاب تجهیزات به کار رفته در فرآیندهای این صنعت اتخاذ گردد. خوشبختانه در مورد آلیاژهای به کار رفته در این صنعت، استانداردهای نفت و گاز همچون NACE، API و … الزامات را به طور دقیق تبیین نموده است. لذا آنچه مهم است توجه و التزام به این استانداردها هنگام تامین و به کارگیری آلیاژهاست.در صنعت نفت و گاز یکی از چالش های بزرگ ، میزان خورندگی فلزات و آلیاژ ها در محیط های به شدت خورنده در فرآیند استخراج، انتقال و پالایش مشتقات نفت و گاز میباشد و از طرفی دیگر با توجه به انفجار و اشتعالات بالا و کنترل دما موجب شده تا استانداردهای بسیار سخت گیرانه ای در انتخاب فلزات با آلیاژ های به کار رفته در بخش اجرایی این صنعت اتخاذ گردد.
آلیاژهای صنعت نفت و پتروشیمی عمدتا به دو نوع لوله درز دار (جوشی) و لوله بدون درز (مانیسان) تقسیم می شوند لوله بدون درز از طریق نورد یا کشش شمش تولید می گردد، درحالی که لوله های جوشی از طریق رول کردن و جوش دادن دو سر ورق تولید می گردد
آلیاژهای شاخص صنایع نفت و پتروشیمی
-
اینکونل 718 API
-
هستلوی C-276
-
اینکونل 600
-
اینکونل X-750
-
اینکونل 625
