آلیاژ های خاص و سوپر آلیاژ ها که با نام ابر آلیاژها نیز شناخته می شوند ترکیبی از چند فلز خاص هستند و از مقاومت بالایی در برابر خوردگی و حرارت برخوردار اند.سوپرآلیاژ یا آلیاژ دما بالا به آلیاژهایی گفته می‌شود که در کسری بالاتر از دمای ذوب خود نیز امکان فعالیت دارد، مقدار این کسر یک‌سوم دمای ذوب است. یعنی اگر دمای ذوب یک فلز ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد باشد، سوپرآلیاژ همین فلز تا دمای ۶۵۰ درجه سانتی‌گراد نیز می‌تواند خواص فیزیکی خود را حفظ کند.

سوپر آلیاژها، آلیاژهای پایه نیکل، پایه آهن – نیکل و پایه کبالت هستند که عموما در دماهای بالاتر از 540°C استفاده می شوند. سوپر آلیاژهای پایه آهن – نیکل مانند آلیاژ IN – 718 از فن آوری فولادهای زنگ نزن توسعه یافته و معمولا بصورت کار شده می باشند. سوپر آلیاژهای پایه نیکل و پایه کبالت بسته به نوع کاربرد و ترکیب شیمیایی می توانند بصورت ریخته یا کارشده باشند.

هدف از آلیاژ سازی، تغییر و بهبود خواص ماده مانند چقرمگی، استحکام، سختی و… ا‌ست. فلزات خالص معمولا برای استفاده های عملی مناسب نیستند. برخی از خواص فلزات مانند دوام، سختی و… را می توان با اضافه کردن یک یا چند فلز دیگر به آن و تولید آلیاژ، بهبود بخشید. به طور کلی آلیاژ ها بسیار مفیدتر از مواد اولیه تشکیل دهنده شان هستند. به طور مثال آلومینیوم خالص یک فلز سبک با مقاومت نه چندان بالایی می باشد، اما با افزودن مس و منیزیم به آن و تولید یک آلیاژ جدید از این 3  ماده، آلیاژی با استحکام به مراتب بالاتر از تک تک فلزات قبل به وجود می آید. آلیاژ های آلومینیوم به دلیل وزن پایین و استحکام بالایشان، در صنایع هواپیما سازی، فضاپیما و موشک سازی و همچنین ساخت وسایل نقلیه کاربرد های فراوانی را دارا می باشند. برنج آلیاژی است که از مخلوط مس و روی مذاب و برنز آلیاژی است که از مخلوط مس و قلع مذاب بدست می آید.

آلیاژ های خاص و سوپر آلیاژ ها همیشه از ترکیب دو یا چند فلز به وجود نمی آیند، بلکه می توان از ترکیب یک یا چند فلز با یک یا چند غیر فلز، آلیاژهایی مقاوم با استحکام بالا به وجود آورد. فولاد یکی از معروف ترین آلیاژ هایی است که از ترکیب آهن که یک فلز بوده، با کربن که یک ماده غیر فلزی می باشد، به وجود می آید. اصطلاح فولاد برای آلیاژ های آهن که بین 0/025 تا حدود ۲ درصد کربن دارند بکار می‌رود. فولادهای آلیاژی غالبا با فلزهای دیگری نیز همراهند. خواص فولاد به درصد کربن موجود در آن، عملیات حرارتی انجام شده بر روی آن و فلزهای آلیاژ دهنده موجود در آن بستگی دارد. فولاد های آلیاژی با افزودن فلز کُرُم به آنها تبدیل به فولاد زنگ نزن می شوند. فولاد های آلیاژی با توجه به درصد کربن استفاده شده در آن ها و استحکامشان در مواد و صنایع بسیاری کاربرد های فراوانی را دارا می باشند، از ساخت کارد و چنگال گرفته تا ساخت سیم و لوله و همچنین استفاده در صنایع ساختمان سازی، پل سازی و… .

آلیاژ ها را با توجه به فلز استفاده شده در آن به دو دسته آلیاژ های آهنی و آلیاژ های غیر آهنی تقسیم بندی می کنند.

آلیاژ های آهنی

آلیاژ های آهنی آلیاژ هایی هستند که فلز پایه در آن ها آهن می باشد که فولاد از مهم ترین و معروف ترین نوع آلیاژ های فلزی است.

آلیاژ های غیر آهنی

آلیاژ های غیرآهنی آلیاژ هایی هستند که فلز پایه در آنها فلزی غیر از آهن بوده مانند مفرغ، برنج و… . امروزه بیشتر فلزات مورد استفاده ما به صورت آلیاژ می باشند و به ندرت اتفاق می افتد که از فلزات به صورت خالص در مواد مصرفی استفاده شود. حتی فلزات گرانبهایی مانند طلا و نقره را نیز به صورت آلیاژ درآورده و مورد استفاده قرار می دهند. اضافه کردن فلزات ارزان قیمت به طلا و نقره نه تنها از ارزش آنها نمی کاهد، بلکه ویژگی های بهتری از جمله مقاومت در برابر سایش به آنها اضافه می کند.

آلیاژ مس و روی (برنج)

برنج ها آلیاژ های مس و روی می باشند که براساس تغییرات ترکیبی ورنگ ظاهری به برنج زرد، برنج قرمز، برنج سرب، برنج سیلیسیم، برنج قلع و برنج های نیکلی(ور شو) تقسیم بندی می شوند.

برنج ها یا همان آلیاژ های مس و روی از نقطه نظر شبکه محلول های جامد مس و روی دارای خواص زیر می باشند:

الف) محلول جامد آلفا:

این شبکه در سرما چکش خوار می باشد ولی چکش خواری آن در گرما منوط به نداشتن سرب در آلیاژ است (به دلیل تشکیل سرب مایع در گرما).

ب) محلول جامد بتا:

در این شبکه وجود سرب کمتر مزاحم می باشد وشبکه خاصیت چکش خواری خود را در گرما حفظ می کند.

ج) محلول جامد گاما:

این شبکه سخت و شکننده است و خواص عمومی شبکه گاما را دارد.

اگر مقدار فلز روی از ۵۰% کمتر ابشد آلیاژ در ناحیه بتا بوده وبرای به وجود آمدن شبکه گاما باید مقدار فلز روی از ۵۰% تجاوز کند. به همین دلیل مقدار فلز روی در برنج ها همواره کمتر از ۴۷% است ورنگ برنج به مقدار روی بستگی دارد.

اگر برنج تنها از محلول جامد آلفا تشکیل شده باشد در این صورت خواص مکانیکی با افزایش فلزروی بالا می رود سپس با افزایش بیش از حد روی دوباره کاهش می یابد. اگر برنج از شبکه  آلفا و بتا تشکیل شده باشد مقدار درصد تغییر شکل به کم شدن ادامه می دهد در حالیکه سختی پیوسته زیاد می شود.

سوپرآلیاژها مانند هر فلز دیگر به گروه‌های مختلف تقسیم می‌شود. متخصصین گروه‌بندی سوپرآلیاژ را به دو روش انجام می‌دهند.

گروه‌بندی شیمیایی

در این گروه‌بندی نوع ترکیب عناصر با یکدیگر مدنظر است و بر این اساس سوپرآلیاژ به سه گروه مختلف تقسیم می‌شود.

سوپرآلیاژ پایه نیکل: عنصر زمینه نیکل بوده و بسیاری از ترکیب‌های آلیاژی از این فلز ساخته می‌شود.
سوپرآلیاژ پایه کبالت: بر اساس کبالت آلیاژ شکل می‌گیرد کم‌ترین نوع سوپرآلیاژ مربوط به گروه کبالت است.
سوپرآلیاژ پایه آهن: آهن عنصر اصلی است و با ترکیب نیکل و کروم و گاه کبالت سوپرآلیاژهای فولادی به دست می‌آید.

گروه‌بندی از نظر روش تولید

هر کدام از سوپرآلیاژها به شکل متفاوتی تولید می‌شود که بسته به روش تولید به چهار گروه تقسیم می‌شود:

• کارپذیر
• متالورژی پودر
• پلی کریستال ریختگی
• تک کریستالی انجماد جهت‌دار

رویه خرید از شرکت فولاد مهام بسیار آسان و در راستای ارائه بهترین خدمات به مشتریان عزیز می باشد. شما میتوانید با ارتباط با واحد فروش به یکی از روش های تماس تلفنی،و مراجعه حضوری اطلاعات اولیه خود شامل نام خانوادگی، نام شرکت، تلفن تماس و اطلاعات کالای درخواستی شامل نوع کالا ( آلیاژ های خاص و سوپر آلیاژ ها ) ابعاد و مقدار مورد نیاز خود را به اطلاع همکاران ما در واحد فروش برسانید.

مشاوران ما در شرکت فولاد مهام با بررسی کاربرد کالا، اطلاعات فنی مورد نیاز، موجودی کالا در بازار و جایگزین های مناسب تر به لجاظ فنی و قیمتی، بهترین پیشنهاد را در قالب پیش فاکتور برای شما ارسال می نمایند. در صورت تایید پیش فاکتور نهایی و واریز پیش پرداخت توسط مشتریان گرامی، صورت خروج کالا از انبار تهیه و کالای در خواستی جهت حمل آماده بارگیری می شود.

شماره تماس: 09121467006. 02166155249

آدرس جهت مراجعه حضوری: تهران شاداباد بلوار طاووس بلوک خرداد جنوبی پلاک 71